Definicja uzależnienia
W
najszerszym znaczeniu uzależnienie
to silna potrzeba zażywania jakiejś substancji psychoaktywnej lub wykonywania
jakiejś czynności. Zaprzestanie robienia bądź używania czegoś prowadzi do
bardzo wielu objawów psychicznych (np. urojenia, omamy) i fizycznych (np.
drżenie rąk, potliwość, bezsenność) (Wiciak, Baranowska, 2009: 65).
Nie będę
opisywała wszystkich substancji psychoaktywnych (SPA). Skupię się jedynie na
opiatach, ponieważ od tego rodzaju SPA jestem uzależniona.
Opiaty - zalicza się do nich heroinę,
morfinę, petydynę,
metadon, kodeinę oraz inne substancje (np. fentanyl,
oxycodon, buprenorfina). Uznawane są za najbardziej uzależniające substancje psychoaktywne
oraz za takie, które powodują największe wyniszczenie organizmu. Efekty
zażywania opiatów są zależne od tego, jak często się je przyjmuje. Jeżeli były
spożyte po raz pierwszy mogą wystąpić nudności, zawroty głowy czy też wymioty.
Jeżeli jednak opiaty przyjmowane są przez dłuższy czas to pierwsze miesiące
nazywane są „miesiącem miodowym”, ponieważ odczuwane jest odprężenie i dobry
nastrój. Niestety jest to wstęp do uzależnienia, ponieważ rozwija się
tolerancja i trzeba przyjmować coraz większe dawki narkotyku. Ludzie przyjmują
opiaty również dlatego, że powodują one oszołomienie, euforie, błogostan,
zadowolenie, doznanie złudzenia innej, lepszej rzeczywistości. Wzrost
tolerancji na opiaty oraz skrócenie czasu ich działania powoduje, że człowiek
musi przyjmować je częściej i w większych ilościach. Organizm uzależnia się
bardzo szybko, a zespół abstynencyjny objawia się bólami głowy, kości, stawów,
mięśni, mdłościami, uczuciem zimna i gorąca, osłabieniem, łzawieniem oczu,
ziewaniem, bezsennością czy też drżeniem mięśni (Juczyński, 2002, 2003: 79-80,
83-84).
Przyczyny uzależnień
W bardzo
obszernej literaturze przedmiotu znajdujemy trzy główne grupy przyczyn uzależnień:
- biologiczne (genetyczne) – badania
przeprowadzone w Stanach Zjednoczonych w latach dziewięćdziesiątych XX w. stały
się podstawą stwierdzenia, że jest pewna zależność pomiędzy genami a
skłonnościami do uzależnień. Naukowcy podkreślają, że nawet genetycznie
uwarunkowane osoby nie są zdeterminowane do ulegania uzależnieniom, a jedynie
do nich predysponowane.
- psychologiczne – ludzie, którzy nie
radzą sobie z codziennymi trudnościami, mają kłopoty z rozwiązywaniem życiowych
problemów, a ich osobowość określana jest jako niedojrzała bardzo często
szukają „wspomagaczy”, którymi są narkotyki, alkohol. Pomagają one zapomnieć o
przykrościach i złych stanach emocjonalnych. Osoby skłonne do uzależnień
bardzo często mają niską samoocenę, problemy z wyrażaniem uczuć, brak lub bardzo
niewielką odporność na frustrację, wysoki poziom lęku oraz nadmierną zależność.
(Wiciak, Baranowska, 2009: 69).
- społeczne – „z jednej strony przyczyny
uzależnień mają związek z postawami społecznymi wobec picia alkoholu, a więc
kulturą danego państwa czy regionu, z drugiej zaś z wzorcami, jakie wynosi
młody człowiek ze swojego najbliższego środowiska społecznego czy to
rodzinnego, czy rówieśniczego” (Wiciak, Baranowska, 2009: 69-70).
- kulturowe - uwarunkowane są one
regionem geograficznym miejsca, które zamieszkujemy, ale także obowiązującymi
tam zwyczajami i systemem wartości (Juczyński, 2002, 2003: 36).
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz