Imagine being told this pain will never go away…

Objawy  zespołu Sudeck'a mogą rozwijać się nagle lub powoli, a początkowo są odczuwane jako dyskomfort, narastająca sztywność, pieczenie i osłabienie określonej części ciała. Mogą się nasilać po 3-6 miesiącach i są coraz bardziej uciążliwe. Do charakterystycznych objawów zespołu Sudeck'a należą:

samoistny ból (palący, rozrywający, niezwykle silny);

bolesność uciskowa (przeczulica dotykowa, nadwrażliwość na dotyk, ciepło i zimno - najdelikatniejszy dotyk powoduje bardzo silny ból);

nadmierna miejscowa potliwość (kończyna ciągle wilgotna);

skóra cienka, sucha, pergaminowa, błyszcząca;

kruche paznokcie;

zahamowany bądź wzmożony porost włosów na chorej kończynie;

objawy zaburzeń w miejscowym krążeniu krwi (kończyna lodowata lub gorąca);

niebiesko-różowe lub ciemno-czerwone zabarwienie skóry;

obrzęk i stan zapalny zajętego miejsca (często utrzymujący się tygodniami czy miesiącami);

drętwienie, brak czucia, przykurcze, zesztywnienia, zaniki mięśniowe, ograniczenie ruchomości;

miejscowa, błyskawiczna osteoporoza (plamiste, nieregularne odwapnienie i zanik kości).

W przebiegu choroby wyróżniamy 3 okresy rozwoju zmian chorobowych:

Okres ostry

Pierwsze objawy pojawiają się już w 2 lub 4  tygodniu od zadziałania czynnika wywołującego. Najważniejszym i  jednym z pierwszych objawów jest piekący ból (bardzo silny, samoistne dolegliwości bólowe). Pojawia się także przeczulica, która objawia się prowokowaniem oraz gwałtownym narastaniem silnego bólu, w konsekwencji dotyku. Widoczne są także zmiany świadczące o niewydolności układu autonomicznego:

skóra staje się ciemnoczerwona, fioletowa, czasem błyszcząca;

pojawiają się bolesne obrzęki;

podwyższona ciepłota w chorej kończynie;

potliwość;

pobudzony wzrost włosów i paznokci.

Utrzymujące się dolegliwości prowadzą do stopniowego ograniczania ruchomości stawowej, a także zaników mięśniowych. Po kilku tygodniach w obrazie radiologicznym stwierdza się już plamisty zanik kości. W tym momencie jest możliwe całkowite wyzdrowienie.

Okres dystrofii

Skóra jest sina, zimna, cienka i wilgotna (pogorszenie krążenia) z upośledzonym owłosieniem (często zauważalne jest wypadanie włosów w obrębie chorej części ciała), a paznokcie są kruche i łamliwe, obrzęki stają się twarde. Następuje dalszy zanik mięśni. Ruchy w stawach stają się bardzo ograniczone i bolesne. Torebka stawowa ulega obkurczeniu i powstają przykurcze dotkniętych chorobą stawów. Próba ruchu i obciążenia kończyny jest bolesna. Na rentgenie widoczne jest znaczne odwapnienie kości (kość wygląda na zdjęciu jak obrysowana ołówkiem, a jej wnętrze wymazane).

Okres atrofii

Ostatni okres trwa od 6 do 12 miesięcy od momentu wystąpienia pierwszych dolegliwości bólowych. Zachodzące zmiany ulegają utrwaleniu, skóra staje się gładka, cienka, błyszcząca i zasiniona lub blada, a zmiany w układzie ruchy są już bardzo znaczące. Paznokcie i włosy są normalne. Dochodzi do trwałych przykurczy stawowych, zaników mięśniowych oraz zaniku struktury kostnej (rentgen wykazuje identyczne ze starczymi zmianami w strukturze kostnej - zgąbczenie kości, zanik struktury beleczkowej). Powrót do zdrowia jest w trzecim okresie niemożliwy.